I Saw the Devil (2010)

>> Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011


Original τίτλος: Akmareul boatda



Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Ji-woon Kim
Σενάριο: Hoon-jung. Park
Παίζουν: Byung-hun Lee, Min-sik Choi

Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.

Είδος

Θρίλερ εκδίκησης






Όταν η αρραβωνιαστικιά του πέσει θύμα ενός serial killer, πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της Κορέας ζητάει άδεια δύο εβδομάδων για να ξεχυθεί σε ένα κυνηγητό για εκδίκηση.


Ο σκηνοθέτης των The Good The Bad and the Weird, A Bittersweet life και A Tale of Two Sisters, σμίγει με τον Oh Dae-su του Oldboy (Min-sik Choi) και για άλλη μια φορά παραδίδει δυνατό και έξοχο τεχνικά σινεμά. Το πρώτο πράγμα που μου έμεινε προσωπικά είναι η ατελείωτη βία και το αίμα που κυλάει άφθονο σε κάθε σκηνή. Δεν συνηθίζω να βλέπω splatter οπότε δεν έχει μεγάλη αξία αυτή η δήλωση, αλλά είναι σίγουρα η πιο βίαια ταινία που έχω δει στη ζωή μου. Ενώ θα μπορούσε όμως να πέσει στην παγίδα να μείνει εκεί (και να γίνει κλασικό torture-porn), χρησιμοποιεί την βία και την ένταση για να μεταφέρει συναισθήματα και να μην σε αφήσει στιγμή να πάρεις ανάσα ή να αμφισβητήσεις τον πόνο που νιώθει ο ήρωας. To πολύ καλό σενάριο ξεφεύγει απ' το καλούπι των ταινιών εκδίκησης του δυτικού κινηματογράφου, δεν διστάζει να βάλει τους χαρακτήρες του να πάρουν ακόμα και χαζές αποφάσεις, για να ζήσουν ακόμα περισσότερες συμφορές και να κάνει ακόμα πιο δυσβάσταχτο και για τους δύο το καταπληκτικό φινάλε. Με εξαιρετική σκηνοθεσία και μουσική, ωμές αλλά δυνατές εικόνες, μπορεί να μην φτάνει το Oldboy ή το The Chaser σε ποιότητα, αλλά τα πλησιάζει επικίνδυνα. Είναι αν μη τι άλλο, καλός εκπρόσωπος του κορεάτικου θρίλερ, που σε κάνει κάθε χρόνο να αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις ακόμα αμερικάνικες ταινίες.


13 σχόλια:

argiris-cinefil 25 Φεβρουαρίου 2011 στις 1:15 μ.μ.  

Το "A Tale of Two Sisters" με είχε ενθουσιάσει πολύ κυρίως για την εξαιρετική σκηνοθεσία του. Είναι από τους σκηνοθέτες που ξέρουν να χτίζουν ατμόσφαιρα, σασπένς...
Έχω σκοπό να την δω πολύ σύντομα.

Το "The Chaser" για μένα είναι η αντίστοιχη "σιωπή των αμνών" του κορεάτικου σινεμά. Το "Oldboy" είναι απλά ανεπανάληπτο.

Μια χαρά είναι και οι αμερικανικές ταινίες. Βέβαια, δυστυχώς είναι λίγες οι ταινίες που ξεχωρίζουν από τον σωρό.

Alien_Dwarf 25 Φεβρουαρίου 2011 στις 4:06 μ.μ.  

Είναι λίγο υπερβολική η τελευταία μου πρόταση ε; :P Κι εγώ βλέπω και απολαμβάνω αμερικάνικες, απλά ναι αυτό που λες ήθελα να τονίσω, ότι λίγες είναι πια αυτές που ξεχωρίζουν (4,5+).

Για το The Chaser έχω γράψει κάπου εδώ μέσα, και το Oldboy το είχα βάλει στην κορυφή της δεκαετίας. Τα λατρεύω και τα δύο.

Thanks για το σχόλιο και ελπίζω να σου αρέσει και η ταινία. :)

lt.aldo raine 25 Φεβρουαρίου 2011 στις 7:01 μ.μ.  

καθόλου υπερβολικός! πχ φέτος δύσκολα θα βρείς 5 αμερικανικες που να αξίζουν.

βασικά πάρε παράδειγμα από το blog σου. σύγκρινε τις 2 ασιατικές με τις 2 αμερικανικες που έχεις από κάτω. χαοτική η διαφορα. cinema με αρχίδια από τη μια...cinema που κυνηγάει τη διάκριση από την άλλη.


αυτή είναι η δεύτερη καλύτερη ταινία της χρονιας:P
τον αγαπώ τον Ji-woon Kim. άνετα στους 5 αγαπημένους μου της τελευταίας δεκαετίας

Rebelli0n 25 Φεβρουαρίου 2011 στις 8:45 μ.μ.  

οκεεεεέι. βλέπουμε 200 αμερικάνικες το χρόνο, βλέπουμε 10 (και πολλές λέω ασιάτικες που ξεχώρησαν απο τον σωρο) και αμέσως να υποβιβάσουμε τον αμερικανικό κινηματογράφο.

Οταν θα δείτε ιδια ποσότητα ταινίων και απο τις 2 μεριές να κάνετε την σύγκριση, προς το παρόν για μένα είναι απλα λάθος τέτοια συγκριση.

βλέπεται μόνο την ποιότητα του ασιατικού, τις αλλες 100 μαλακιούλες που βγάζει το χρόνο προφανως και τις προσπερνάμε. και αμέσως γίνεται καλύτερος. οκέεεεεεει

δεν πάει σε κανεναν προσωπικά αυτό, εχω δει και αλλού αυτη την αποψη και απλά λέω την γνώμη μου για αυτο.

Για ιαπωνικό που βλέπω περισσότερο μπορώ να πω το confessions το περίμενα απο το καλοκαίρι μήπως και δώσει τέλος στα πολυ κακά ιαπωνικα θρίλερ των τελευταίων ετών.

Alien_Dwarf 25 Φεβρουαρίου 2011 στις 8:58 μ.μ.  

Το έβλεπα να έρχεται αυτό το σχόλιο, φυσικά και έχεις δίκιο. Στην ουσία βλέπουμε κάθε χρόνο τα 3-4 εξαιρετικά ασιατικά που βγαίνουν και επειδή απλά δεν είμαστε τόσο εκτεθειμένοι στον εκεί (σύγχρονο πάντα) κινηματογράφο για να βλέπουμε και τις μπούρδες, νομίζουμε ότι όλα έτσι είναι. Αλλά άσε μας μωρέ να το παίξουμε λίγο ψαγμένοι, κατ' ευθείαν να ορμήσεις. :P

Anyway, και ως απάντηση στον aldo, εγώ μια χαρά απολαμβάνω και τις αμερικάνικες, και έχω φέτος καμιά 15αριά που θεωρώ τουλάχιστον καλές (άσχετα που όπως ξαναέγραψα πιο πάνω, 4-5 είναι πραγματικά "game-changers"). Ο σινεφίλ imho δεν κοιτάει ούτε χώρα ούτε τίποτα, ούτε και ψάχνει ευκαιρία να κράξει και να το παίζει επιλεκτικός.

lt.aldo raine 25 Φεβρουαρίου 2011 στις 9:36 μ.μ.  

και ποιος μου λέει ότι αν βλέπαμε 200 ασιατικές δεν θα βρίσκαμε άλλες 50 καλές?

μη το πάμε εκεί όμως. πάρε τις 5 καλύτερες ασιατικές και τις 5 καλύτερες αμερικανικες.

και dex κανεις δεν προσπαθεί να κράξει και να το παίξει επιλεκτικός. αυτές είναι μαλακίες για παιδάκια!
στα 90s ήταν μακράν καλύτερος ο αμερικανικος...τώρα όμως είναι ο ασιατικός! ντε και καλά πρέπει να μας αρέσει ο αμερικανικος για να μην θεωρούμαστε επιλεκτικοί και δήθεν?

Rebelli0n 25 Φεβρουαρίου 2011 στις 9:45 μ.μ.  

Μπορεις να μου πεις τις 10 αγαπημένες σου ασιάτικες για φέτος. 10 αν γίνεται.

Εγω μπορώ να σου πω 10 αμερικάνικες δικές μου. Αλλα θα σταματήσω στις 4 απο Ασία.

Ε αφου είσαι και απόλυτα σιγουρος και δε το λες και σαν δική σου αποψη αλλα σαν fact οτι ο ασιατικός είναι καλύτερος, κάτσε δες τις 200 απο αυτόν και όχι απο τον αμερικάνικο.

Alien_Dwarf 25 Φεβρουαρίου 2011 στις 10:01 μ.μ.  

Ώπα aldo, εγώ δεν είπα να σου αρέσει σώνει και καλά, είπα να μην προσπαθείς σε κάθε ευκαιρία να τον κράξεις και να τον υποβιβάσεις. Δεν λέω για σένα ειδικά, κι εγώ το κάνω (το έκανα και σ' αυτό το post :P ) και μετά που το σκέφτομαι με λέω υποκριτή, αφού δεν έχω δει σε καμία περίπτωση ίδιες ποσότητες ταινιών. Ούτε και είμαι σίγουρος ότι κάθε χρόνο έχω δει τις αντίστοιχες "5 καλύτερες" για να συγκρίνω με τον τρόπο που λες. Αν έχεις τέτοια εμπειρία, είναι σχετικά καλό μέτρο, αλλά και πάλι μην μου πεις ότι κρίνεις μια χρονιά κινηματογράφου με 10 ταινίες. ;) Τώρα για τα 90s, δεν έχω ασχοληθεί με ασιατικό κινηματογράφο πολύ, ενώ λατρεύω πάαααρα πολλές αμερικάνικες εκείνης τις δεκαετίας, οπότε δεν μπορώ να συγκρίνω.

Σε κάθε περίπτωση, αν δεν σε "γεμίζει" πια ο αμερικάνικος κινηματογράφος, αφοσιώνεσαι στην Ασία, δεν υπάρχει λόγος να παιδεύεις τον εαυτό σου. ;)

lt.aldo raine 25 Φεβρουαρίου 2011 στις 11:00 μ.μ.  

μα δεν έχω 10 αγαπημένες. και στις αμερικανικες δεν μπορώ να σε πω 10.

βάζω αυτά που με άρεσαν από ασία και αυτές που με άρεσαν από αμερική και βλέπω τη διαφορα.

άμα είχα τη δυνατότητα...φυσικά και θα το κάνα.
αλλα το ότι ο ασιατικός είναι καλύτερος δεν σημαίνει ότι θα κόψω της αμερικανικες.

ρε dex δεν είναι θέμα ποσότητας. ούτε και πολλές ελληνικές έχεις δει...αλλα αυτό δεν σημαίνει ότι άμα σε πει κανεις να συγκρίνεις τον ελληνικό με τον γαλλικό...θα πεις ότι δεν έχεις δει πολλές ελληνικές.

μα βρε συ άμα από τη μια βλέπω 20 ταινίες και με αρέσουν οι 4 και από την άλλη βλέπω 10 και με αρέσουν οι 6...εύκολο δεν είναι?

είναι ευχάριστο παίδεμα:p και το ότι ο ασιατικός είναι καλύτερος δεν σημαίνει ότι ο αμερικανικος είναι για πέταμα.

Joel 26 Φεβρουαρίου 2011 στις 12:37 π.μ.  

Πάντως άληθεια δεν ξενερώσατε λίγο με την τροπή που πέρνει η ταινία στα τελευταία 40λεπτά;
Έμενα οι 2 πρώτες ώρες μου φάνηκαν αριστούργηματικες και μετά είναι σαν να μην ήξερε πως να τελείωσει την ταινία και ξέπεσε σε τρελες ευκολίες και τετριμένες καταστάσεις. Συνολικά όμως συμφώνω ότι είναι από τις καλύτερες φετινές ταινίες.

Τώρα για το debate που άνοιξατε, για μένα δεν έχει καν σημασία. Ας είναι απ όπου θέλουν οι κάλες. Τώρα αν θες ακαδημαικά να συγκρίνεις Αμερικάνικο vs Κορεατικο πρέπει όπως λεει ο Rebellion να έχεις μια συνολική εικόνα, που αμά δεν ξέρεις Κορεάτικα δν παίζει γιατί αποκλείεται να βρεις πάνω από 20 Κορεάτικες ταίνιες του 2010 με άγγλικους υπότιτλους (και πολλές λεω)

argiris-cinefil 26 Φεβρουαρίου 2011 στις 3:05 μ.μ.  

Το κατάλαβα ότι κάτι τέτοιο ήθελες να πεις. Για μένα ο αμερικάνικος κινηματογράφος είναι ο καλύτερος και συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λέει ο Rebelli0n.

Rebelli0n 26 Φεβρουαρίου 2011 στις 4:45 μ.μ.  

also, οι ιαπωνες και οι κορεατές βγαζουν πάρα πολλες σειρές το χρόνο που αρκετές απο αυτές ειναι αξιόλογες και αξίζουν μια ματια.

Και υπάρχουν και τόσοι φανς που ασχολιούνται που τις βρίσκεις όλες σχεδον με english subs.. ^^

tarantina 27 Φεβρουαρίου 2011 στις 11:50 μ.μ.  

"Πάντως άληθεια δεν ξενερώσατε λίγο με την τροπή που πέρνει η ταινία στα τελευταία 40λεπτά;
Έμενα οι 2 πρώτες ώρες μου φάνηκαν αριστούργηματικες και μετά είναι σαν να μην ήξερε πως να τελείωσει την ταινία και ξέπεσε σε τρελες ευκολίες και τετριμένες καταστάσεις."

Συμφωνώ απόλυτα με τον Joel,κάπως έτσι ένιωσα κι εγώ το τελευταίο μισάωρο.Το κούρασε το θέμα με το κυνηγητό,επαναλαμβανόταν τα ίδια από ένα σημείο κι έπειτα..Κι αυτό ήταν το μόνο αρνητικό για μένα.Κατα τ'άλλα την χάρηκα την ταινία,σπλατεριά απείρου κάλλους :p

  © Blogger templates Inspiration by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP