Source Code (2011)

>> Τρίτη 10 Μαΐου 2011


Ελληνικός τίτλος: Τα τελευταία 8 λεπτά


 
Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Duncan Jones
Σενάριο: Ben Ripley
Παίζουν: Jake Gyllenhaal, Michelle Monaghan, Vera Farmiga, Jeffrey Wright

Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.

Είδος

Θρίλερ επιστημονικής φαντασίας με time-travel





Στρατιωτικός “ξυπνάει” σε ξένο σώμα, που αποδεικνύεται ότι ανήκει σε ένα απ' τα θύματα βομβιστικής επίθεσης σε τραίνο. Έχει 8 λεπτά για να ανακαλύψει τον υπεύθυνο, ώστε να αποτρέψει το επόμενο τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά του Σικάγο. Και αρκετές ακόμα προσπάθειες.


Μετά το καταπληκτικό Moon με το οποίο μας ενθουσίασε το 2009 ο Duncan Jones, οι προσδοκίες για την επόμενη ταινία του ήταν πολύ ψηλές. Δυστυχώς, δεν τις φτάνει, και καταφέρνει μάλιστα να παραδώσει μια απ' τις πιο κακοφτιαγμένες ταινίες στο είδος του time-travel. Βέβαια στην πραγματικότητα το Source Code δεν πραγματεύεται ακριβώς time-travel, αλλά προσαρμόζει σε θρίλερ την κεντρική ιδέα του Groundhog Day, με 8 λεπτά φυσικά αντί για τις 24 ώρες πού είχε ο Bill Murray “διαθέσιμες” στην κλασική κωμωδία. Αρχικά το στηρίζει ωραία με ψευδοεπιστημονικά επιχειρήματα τα οποία και καταπίνεις εύκολα στα πλαίσια της “sci-fi” ταμπέλας. Συνεχίζοντας όμως, το σενάριο κατορθώνει να καταρρίψει μόνο του αυτά που έχει θέσει ως βάση, και όλα αρχίζουν πια να παίρνουν την κατηφόρα. Η ώρα τρέχει νεράκι, φυσικά δεν προλαβαίνουν να στηθούν σωστά οι χαρακτήρες, και ο θεατής δεν γνωρίζει πραγματικά κανένα, ούτε και δένεται με τον ήρωα. Δεν βοηθάει εδώ και ιδιαίτερα ο Jake Gyllenhaal, που πέρα από 2-3 σημεία αξιοπρεπούς ηθοποιίας, είναι εντελώς άνοστος και άχρωμος. Οι απιθανότητες δίνουν και παίρνουν, οι “κακοί” της υπόθεσης είναι εντελώς χάρτινοι, ενώ στα περισσότερα σημεία δεν βρήκα τα κίνητρά καμίας πλευράς να βγάζουν ιδιαίτερο νόημα. Η ταινία τελικά σέρνεται προς κάποια κατάληξη, και αφού επιχειρήσει με φτηνούς συναισθηματισμούς να δώσει έναν υποτυπώδη ανθρώπινο τόνο στην ιστορία, φτάνει σε ένα απαράδεκτο από όλες τις απόψεις φινάλε, όπου προς τιμήν της χολυγουντιανής εμμονής με το happy ending, πετάει ένα ξερό “όλα θα πάνε καλά” και σε αφήνει να χτυπάς το κεφάλι σου στο μπροστινό κάθισμα.


Ξέρω πως ίσως είμαι πιο αυστηρός απ' ό,τι θα έπρεπε και ότι κατά καιρούς έχω γράψει καλύτερα λόγια για αντικειμενικά χειρότερες ταινίες. Όμως όταν μια ταινία που υπόσχεται ότι θα κάνει κάτι διαφορετικό, καταλήγει τόσο άτσαλα και διαλύει προσδοκίες, απογοητεύεσαι πολύ. Σαν action thriller της μιάμισης ώρας, είναι διασκεδαστικό, απλά δεν αξίζει κατά την ταπεινή μου γνώμη το εισιτήριο της σκοτεινής αίθουσας. Μπήκα με τις καλύτερες των προθέσεων περιμένοντας απ' τον Duncan Jones να εκπλήξει για άλλη μια φορά σε τετριμμένο είδος, και βγήκα απογοητευμένος απ' το πόσο φαίνεται να “ξεπέταξε” το project για μια γρήγορη επιταγή. Αν θέλεις “χαζή” ταινία με timetravel, προτίμησε σίγουρα το Deja Vu του Tony Scott.



1 σχόλια:

SurvivorWinner 16 Μαΐου 2011 στις 7:16 π.μ.  
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

  © Blogger templates Inspiration by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP