Intolerable Cruelty (2003)
>> Κυριακή 31 Μαΐου 2009
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Joel & Ethan Coen
Σενάριο: Joel & Ethan Coen, Robert Ramsey, Matthew Stone
Πρωταγωνιστούν: George Clooney, Catherine Zeta-Jones, Geoffrey Rush, Cedric the Entertainer, Paul Adelstein, Billy Bob Thornton, Edward Herrmann, Richard Jenkins
Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.
Είδος (τι ταινία είσαι ωρέ;)
Σαφέστατα κωμωδία
Η ιστορία (με λίγα λόγια)
Η Marylin (Catherine Zeta-Jones) είναι μια πανέμορφη γυναίκα, η οποία ζει με τα χρήματα που κερδίζει από τα διαζύγια που παίρνει από πλούσιους συζύγους. Η μοίρα θα την φέρει στην πορεία του Miles Massey (George Clooney), ενός μεγαλοδικηγόρου που πέφτει θύμα της γοητείας της. Η συνέχεια επί της οθόνης…
Τι περιμέναμε;
Μια τυπική κωμική ταινία από τους αδερφούς Coen. Όχι αριστούργημα όπως οι σοβαρές τους ταινίες (λέγε με Miller’s Crossing ή/και No Country for Old Men) ή κάποιο από τα εξαιρετικά τους δράματα με δόσεις σατιρικές (λέγε με Fargo). Μια ταινία όμως που θα ξεχωρίσει από το σωρό των ρομαντικών κομεντί με έξυπνους χαρακτήρες και άπλετο γέλιο. Ναι, μια ταινία στο επίπεδο του O Brother Where Art Thou?, με λιγότερες απαιτήσεις βέβαια όπως μας έχουν προϊδεάσει οι κριτικές.
Τι είδαμε;
Μας άρεσε πολύ. Είδαμε πανέξυπνο εγκεφαλικό χιούμορ με διαλόγους που σε κάνουν να πέσεις κάτω απ’ τα γέλια. Είδαμε πανέμορφες ερμηνείες, με έναν George Clooney να δίνει ρέστα έναν ρόλο παρόμοιο με τον Everett στο O Brother: κολλημένος με την εμφάνισή του, αδιαφορεί για τα πάντα γύρω του και επιδιώκει να κερδίσει με κάθε μέσο, με 2-3 φίλους στο πλάι και με εμπιστοσύνη στη δύναμή του. Το ίδιο γκαφατζής και το ίδιο αυθόρμητος. “Το ίδιο ηλίθιος” θα έλεγαν οι Coen. Δίπλα του η λαμπερή Catherine Zeta-Jones κάνει σωστά τη δουλειά της, με πολύ καλή χημεία με τον Clooney, χωρίς να διεκδικεί όμως δάφνες για την ερμηνεία της. Αντίθετα μας ξετρέλαναν οι δευτερεύοντες χαρακτήρες (για τους οποίους λατρεύουμε τους Coen). Ο αφελής αλλά πανέξυπνος βοηθός του δικηγόρου (Paul Adelstein), ο μανιώδης ιδιωτικός ντετέκτιβ (Cedric the Entertainer), η αξιαγάπητη πρόεδρος, ο πληρωμένος δολοφόνος και πολλοί άλλοι, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σκηνή. Η σκηνοθεσία εξαιρετική, το σενάριο γλυκό και έξυπνο, με εξαιρετικά twists.
Συμπέρασμα (να το δω;)
Δεν κουράζει σε κανένα απολύτως σημείο και διασκεδάζει με δόσεις σάτιρας και με σωστά νοήματα. Χωρίς να είναι αριστούργημα, είναι φρέσκο, αστείο και έξυπνα ηλίθιο. Προτείνεται ανεπιφύλακτα για μια ήσυχη καλοκαιρινή νύχτα που δεν θέλετε να δείτε κάτι πιο βαρύ. Όπως θα έλεγε και ο Cedric the Entertainer, "it’s definitely gonna nail yo’ ass!" :D
