In the Name of the King: A Dungeon Siege Tale (2007)

Ελληνικός τίτλος: Η Πολιορκία

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Uwe Boll

Σενάριο: Doug Taylor

Παίζουν: Jason Statham, Ron Perlman, Ray Liotta, John Rhys-Davies, Burt Reynolds

Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.

Είδος

Φαντασίας - Δράσης

Η ιστορία (υποτίθεται πως βασίζεται στα παιχνίδια Dungeon Siege, αλλά εγώ δεν βρήκα την παραμικρή ομοιότητα)

Σε έναν φανταστικό μεσαιωνικό κόσμο, ένας μάγος αποφασίζει να κατακτήσει ένα βασίλειο με ένα σωρό χειροποίητα τέρατα. Στη μέση θα μπει ένας χωρικός, ο Farmer, που κυνηγάει τα τερατάκια που απήγαγαν τη γυναίκα του.

Μας άρεσε;

Ο Uwe Boll επιστρέφει, αυτή τη φορά σε ταινία φαντασίας. Αλλά ας δούμε πρώτα τα (λίγα) θετικά: γενικά καλή ατμόσφαιρα, με ωραία εφέ και κουστούμια, εντυπωσιακή μουσική και 1-2 ωραίες μονομαχίες. Ο Jason Statham όπως πάντα σπέρνει, ενώ και ο Ray Liotta είναι πολύ πειστικός ως μισότρελος villain. Απ' το βαρυφορτωμένο cast δεν είναι κάποιος ιδιαίτερα κακός, χωρίς να εντυπωσιάζει όμως και κανένας. Ειδική μνεία νομίζω αξίζει ο Matthew Lillard, που κάνει τόσο τραγικό over-acting (υπερβάλλων ζήλος με λίγα λόγια) που καταλήγει ξεκαρδιστικός κάθε φορά που κινείται ή ανοίγει το στόμα του.

Ας περάσουμε τώρα και στο ψητό. Το σενάριο είναι ΤΡΑΓΙΚΟ με γελοίους διαλόγους και κλισέ χαρακτήρες. Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο πρωταγωνιστής, ο κλασικός αντιήρωας που νοιάζεται μόνο για την οικογένειά του, αλλά τελικά θα σώσει τους πάντες όλους και θα γίνει βασιλιάς στη θέση του βασιλιά. Κατά τα άλλα, η ταινία αντιγράφει άπειρα σημεία από το Lord of the Rings (και από ένα σωρό άλλες ιστορίες φαντασίας): από τον Gallian – Saruman που φτιάχνει τερατάκια για να εξουσιάσει τον κόσμο, μέχρι την Muriella – Eowyn που δεν δέχεται να μείνει ασφαλής στο κάστρο της, αλλά θέλει να το παίξει κομάντο. Οι δύο μεγάλες μάχες είναι κάκιστες: οι κομπάρσοι κάνουν ό,τι να ναι και ο Uwe Boll δείχνει ότι δεν έχει ιδέα από νόμους της φυσικής, με το αποτέλεσμα να μοιάζει περισσότερο με πανηγύρι, γεμάτο με σπαθιά, βέλη, φωτιές και πιτσιρικάδες να ανεβοκατεβαίνουν δέντρα.

Γενικά μιλάμε για μια κάκιστη ταινία μεγάλης διάρκειας, που γίνεται πολύ γρήγορα βαρετή. Σίγουρα όμως υπάρχουν πολύ χειρότερες (δεν είναι πολύ κατώτερη από action μπούρδες επιπέδου Transformers), και αν βαριέσαι αγρίως και σου αρέσει το είδος, μπορεί και να ψιλο-διασκεδάσεις. Θέαση με μεγάλη παρέα έχει τα φόντα να καταλήξει σε μια νύχτα επικού χαβαλέ.