Hanna (2011)

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Joe Wright

Σενάριο: Seth Lochhead, David Farr

Παίζουν: Saoirse Ronan, Eric Bana, Cate Blanchett, Tom Hollander, Olivia Williams

Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.

Είδος

Περιπέτεια, δράση, δράμα, εκδίκηση

Ανήλικη ζει με τον πατέρα της σε δάσος, μακριά απ' τον πολιτισμό. Έχει εκπαιδευτεί σαν πολεμική μηχανή, με απώτερο στόχο να πάρει εκδίκηση απ' την μυστική υπηρεσία που “έκαψε” τον πατέρα της.

Μετά απ' τις επιτυχημένες απόπειρές του στο δράμα εποχής (Pride & Prejudice, Atonement), ο Joe Wright ξανασμίγει με την νεαρή Saoirse Ronan, με στόχο ένα δράμα-περιπέτεια που θα συνδυάζει το Kick-Ass με τον Φυγά. Απ' την αρχή είναι ξεκάθαρη η σύνδεση που επιχειρείται με τα παραμύθια των Αδελφών Γκριμ, και ιδιαίτερα με την Κοκκινοσκουφίτσα. Η μικρή, αποκομμένη απ' τον πολιτισμό, ξέρει τα πάντα για την επιβίωση, χωρίς να ξέρει όμως τίποτα και για τη ζωή. Στο ταξίδι της προς το στόχο, φυσικά υπάρχουν και οι “λύκοι” που θέλουν να την κατασπαράξουν, αλλά και οι καλοκάγαθες “γιαγιάδες” που θα προσφέρουν φιλία και αγάπη. Σαν σκελετός για την ιστορία, είναι αξιοπρεπέστατος, και δίνει περιθώρια για πολύ καλή ανάπτυξη του χαρακτήρα της Hanna. Το βασικό μου πρόβλημα όμως, είναι ότι το σενάριο ότι δεν αξιοποιεί σωστά κανέναν άλλο χαρακτήρα, αλλά βασίζεται σε κλισέ που έχουμε δει σε πάρα πολλές ταινίες με μυστικούς πράκτορες και καταδιώξεις. Εντελώς χάρτινος ο χαρακτήρας της Cate Blanchett, με “θολό” background και κάθε άλλο παρά ξεκάθαρα κίνητρα, ενώ και ο -για άλλη μια φορά- εξαιρετικός Tom Hollander, μένει ανεκμετάλλευτος με έναν χαρακτήρα που υπόσχεται πολλά για να δώσει τελικά ελάχιστα. Ευκολίες, αμερικανιές και παντελής αίσθηση του χρόνου με απογοήτευσαν πολύ.

Παρ' όλα αυτά, το Hanna είναι πολύ καλογυρισμένο, με φανταστική φωτογραφία και ταιριαστή για τις σκηνές δράσης βιντεοκλιπίστικη αισθητική. Η καταπληκτική Saoirse Ronan βοηθάει πολύ την ταινία να σε κρατήσει παρά τα προβλήματά της, ενώ θα απολαύσεις και μερικές εξαιρετικά χορογραφημένες σκηνές δράσης, γαρνιρισμένες με πολύ καλή ηλεκτρονική μουσική απ' τους Chemical Brothers. Μπορεί τελικά στη μεσαία ώρα να χάνεται προσπαθώντας να συνδυάσει όσο περισσότερα πράγματα μπορεί από ταινίες του είδους, αλλά πρώτο και τελευταίο μισάωρο είναι εξαιρετικά, και δεμένα μεταξύ τους με πολύ όμορφο τρόπο. Απογοητεύτηκα περιμένοντας πολλά περισσότερα, αλλά γενικά είναι ένα καλό κινηματογραφικό δίωρο.