The Insider (1999)

>> Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009



Συντελεστές



Σκηνοθεσία: Michael Mann


Σενάριο: Eric Roth, Michael Mann (βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα)


Παίζουν: Al Pacino, Russell Crowe, Christopher Plummer, Philip Baker Hall



Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.



Είδος


Πολιτικό Θρίλερ - Δράμα







Η ιστορία


Ο Lowell Bergman (Al Pacino), σκληροτράχηλος δημοσιογράφος προσεγγίζει τον Jeffrey Wigand (Russell Crowe) πρώην επιστημονικό στέλεχος της εταιρίας καπνού Brown & Williamson, με σκοπό να μιλήσει στην εκπομπή “60 Minutes” του CBS για τις σοβαρές παρατυπίες της εταιρίας που επηρεάζουν άμεσα τη δημόσια υγεία. Βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του και την οικογένεια του, αποφασίζει να αντικρούσει δημόσια τα ψέματα που είχε πει η εταιρία ως προς τον εθισμό που προκαλεί η νικοτίνη. Τίποτα όμως δεν θα είναι εύκολο για τον Bergman και τον Wigand, αφού θα βρουν μπροστά τους, όχι μόνο την εταιρία που επικαλείται συμφωνίες απορρήτου, αλλά και συκοφάντηση από τον Τύπο, νομικά παιχνίδια και τελικά απόρριψη από το ίδιο το CBS που θεωρεί ότι πλήττονται τα συμφέροντά του.



Μας άρεσε;


Μπορείς να γυρίσεις ένα αριστούργημα βασισμένο σε πραγματική ιστορία; Ο Michael Mann και ο Eric Roth αποδεικνύουν ότι είναι εφικτό. Συνυπογράφουν ένα δυνατό σενάριο δίνοντας μεγάλη βάση στους χαρακτήρες και στις επιπτώσεις που έχει η κάθε πράξη τους, στην ψυχολογία των ίδιων και των γύρω τους. Μετά το γράψιμο, ρέστα δίνει ο Mann και στη σκηνοθεσία με εντυπωσιακές εναλλαγές των σκηνών και έντονα κοντινά πλάνα στα πρόσωπα των ηρώων του. Οι πρωταγωνιστές του, τον βγάζουν φυσικά ασπροπρόσωπο. Συγκλονιστικός ο Russell Crowe, σε πείθει αμέσως ότι ο χαρακτήρας του πονάει και φοβάται, αλλά ταυτόχρονα είναι αποφασισμένος να αντιδράσει. Δεν φτάνει όμως την απίστευτη ερμηνεία του Al Pacino, ο οποίος δείχνει για άλλη μια φορά πόσο μπροστά είναι από τους υπόλοιπους ηθοποιούς της γενιάς του, μετατρέποντας σε σεμινάριο υποκριτικής ακόμα και την πιο απλή και σύντομη βουβή σκηνή. Την ατμόσφαιρα τελειοποιεί η καταπληκτική μουσική υπόκρουση, που κορυφώνει το σασπένς και δεν αφήνει τον θεατή να βαρεθεί σε κανένα σημείο παρά τη μεγάλη διάρκεια της ταινίας.


Αξίζει τις 7 οσκαρικές υποψηφιότητες; Ναι, και είναι έγκλημα το ότι δεν κέρδισε τελικά ούτε ένα αγαλματίδιο (αν και το 1999 ήταν πολύ δυνατή χρονιά). Μην σας αποθαρρύνουν οι 2,5 ώρες, θα είστε στην τσίτα σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, ζώντας την ιστορία μαζί με τους ήρωες.




1 σχόλια:

roumdic 12 Δεκεμβρίου 2009 στις 5:08 μ.μ.  

Πολύ καλή ταινία και πράγματι είναι απορίας άξιο που δε βραβεύτηκε!

  © Blogger templates Inspiration by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP