Kung Fu Panda 2 (2011) [3D]

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Jennifer Yuh

Σενάριο: Jonathan Aibel, Glenn Berger

Παίζουν: Jack Black, Angelina Jolie, Dustin Hoffman, Gary Oldman

Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.

Είδος

Animation, περιπέτεια

Ο Πο το συμπαθέστατο panda, και οι πέντε σύντροφοί του, έρχονται αντιμέτωποι με ένα σατανικό παγόνι, που οπλισμένο με πυρίτιδα, έρχεται να κατακτήσει την Κίνα και να καταστρέψει την τέχνη του kung fu.

Το πρώτο Kung Fu Panda ήταν μια πνοή φρέσκου αέρα για τη φιλμογραφία της Dreamworks, ξεφεύγοντας απ' την εμμονή με τις pop-culture αναφορές και τις μέτριες ιστορίες, και δείχνοντας για πρώτη φορά (συνεχίζοντας με το περσινό How To Train Your Dragon), ότι η εταιρία μπορεί αν θέλει να φτάσει σιγά σιγά την Pixar σε ποιότητα. Το στοίχημα της δεύτερης ταινίας, ήταν να μην είναι άλλη μια αρπαχτή στο επίπεδο των sequels του Shrek, αλλά να μπορεί να σταθεί στο ύψος του προκατόχου της. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, όχι μόνο κατάφερε να το φτάσει, αλλά το ξεπέρασε κιόλας.

Όπως επιτάσσει η βίβλος των sequels, πρέπει πάντοτε η δεύτερη ταινία να ψαχουλεύει το προσωπικό παρελθόν του πρωταγωνιστή. Και ενώ το Kung Fu Panda σε μάθαινε ότι ο καθένας φτιάχνει μόνος του το πεπρωμένο του, η συνέχεια καλεί τον ήρωα να δεχτεί το παρελθόν του ως κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει, και μη μένοντας προσκολλημένος εκεί, να προχωρήσει παρακάτω. Το ταξίδι προς τη λύτρωση για άλλη μια φορά περιλαμβάνει εντυπωσιακές σκηνές μάχης και χαριτωμένα ζώα, ενώ αυτή τη φορά γίνεται εξαιρετική χρήση της ασιατικής κουλτούρας, με έξοχη ατμόσφαιρα και ωραίες ανατολίτικες πινελιές. Το πόνημα της Dreamworks είναι σίγουρα χάρμα οφθαλμών, παρουσιάζοντας το ομορφότερο animation που έχεις δει μέχρι σήμερα, με κίνηση του νερού και υφές που κόβουν την ανάσα. Το χιούμορ μπορεί να κυμαίνεται κατά κύριο λόγο σε παιδικό επίπεδο, αλλά και τα μεγαλύτερα “παιδιά” θα διασκεδάσουν αφάνταστα, αλλά και θα συγκινηθούν στις πιο φορτισμένες σκηνές και θα απολαύσουν την εξαιρετική μουσική των μεγάλων Hans Zimmer και John Powell.

Εν κατακλείδι, μπορεί αυτή τη φορά η Dreamworks να μην παραδίδει άλλο ένα How to Train Your Dragon, αλλά φτάνει αρκετά κοντά. Με εξαιρετικές σκηνοθετικές στιγμές και αποφυγή κλασικών λαθών του παρελθόντος, το Kung Fu Panda 2 καταφέρνει να κάνει πολύ ενδιαφέρουσα μια κλισέ ιστορία και να καταπιαστεί με το θέμα “παράδοση vs εκσυγχρονισμός” χωρίς να σε φορτώνει με χιλιοειπωμένα νοήματα. Εντυπωσιακό οπτικά, γρήγορο και διασκεδαστικό, σε κάνει να θέλεις άμεσα και δεύτερο sequel, όποιας ηλικίας “παιδί” κι αν είσαι.

Το 3D: Πολύ καλή η χρήση της τρίτης διάστασης, με εμφανές βάθος καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας και αρκετά αντικείμενα να εκσφενδονίζονται προς το μέρος του θεατή. Αποκορύφωμα η σκηνή της τελικής μάχης, όπου νιώθεις ότι η αίθουσα έχει πάρει φωτιά, αλλά και σκηνές με νερό/χιόνι/ηλιαχτίδες που φαίνονται πανέμορφες. Δυστυχώς η ταινία είναι σκοτεινή σε μεγάλο μέρος της, οπότε σε αίθουσες που τσιγκουνεύονται τις λάμπες των προβολέων, ίσως υπάρξει πρόβλημα μιας και τα γυαλιά είναι ούτως ή άλλως σκούρα. Δεν θα σου αλλάξει γνώμη αν δεν σε εντυπωσιάζει γενικά το 3D, αλλά προσωπικά δεν το μετάνιωσα καθόλου.