The Hangover: Part II (2011)

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Todd Phillips

Σενάριο: Todd Phillips, Craig Mazin, Scot Armstrong

Παίζουν: Bradley Cooper, Ed Helms, Zach Galifianakis, Ken Jeong

Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.

Είδος

Κωμωδία

Ο Stu παντρεύεται στην Ταϊλάνδη και είναι η σειρά της Bangkok να δεχτεί την παρέα στις αφιλόξενες αγκάλες της, και να τους ταλαιπωρήσει μετά από άλλο ένα hangover.

Αγαπητέ Todd Phillips, αυτή η ταινία είναι τόσο, μα ΤΟΣΟ λάθος. Το The Hangover του 2009 μου άρεσε πολύ, αφού εκμεταλλευόταν όμορφα ακόμα και κλισέ που έχουμε ξαναδεί σε πολλές κωμωδίες, και με τον αέρα του μυστηρίου-της-προηγούμενης-νύχτας έδινε τον παρεΐστικο τόνο και το άφθονο γέλιο που έλειπε από την σύγχρονη αμερικάνικη buddy comedy. Το sequel δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια τεράστια αρπαχτή. Ακολουθώντας πιστά την πορεία της πρώτης ταινίας, οι ήρωες ζουν ακριβώς τα ίδια πράγματα που έζησαν στο Las Vegas, απλά στην Bangkok. Εντάξει, όχι ακριβώς τα ίδια έτσι Todd Phillips; Το ρόλο του μωρού παίζει εδώ η μαϊμού, δεν έχουμε απώλεια δοντιού αλλά τατουάζ, ο χαμένος είναι ο αδερφός της νύφης και όχι ο γαμπρός κοκ. Και φυσικά πώς αλλιώς να πεις ότι παίρνεις “ρίσκο” αν όχι κάνοντας την ταινία όσο πιο πρόστυχη, βίαιη και adult-friendly μπορείς;

Οι περιπέτειες των ηρώων είναι αυτή τη φορά πολύ πιο βάρβαρες, κάτι που δυστυχώς δεν τις κάνει και πιο αστείες. Και φυσικά τα throwbacks στην πρώτη ταινία δεν είναι αγαπητέ Todd Philips “κλείσιμο ματιού”, είναι φτηνή προσπάθεια για άρμεγμα μιας καλύτερης ταινίας όταν δεν έχεις καινούριο σενάριο. Την κατάσταση σώζει οριακά ο Zach Galifianakis, ακόμα κι αυτός όμως κάνει θεσπέσια κωμωδία μόνο όταν δεν ανοίγει το στόμα του για να ξεστομίσει της στεγνές και άχρωμες ατάκες που του έχουν γράψει. Εξαιρετικός επίσης ο Ken Jeong, αλλά δυστυχώς το τεράστιο ταλέντο του μένει πλήρως ανεκμετάλλευτο. Και ξέρεις τι άλλο μένει ανεκμετάλλευτο; Η ίδια η Bangkok. Ακούς συνέχεια απ' τους χαρακτήρες για το πόσο εύκολα “καταπίνει” κόσμο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα δεις τους ήρωες να έχουν πρόβλημα με τη γλώσσα, τη μεταφορά ή τα χρήματα. Ποια η διαφορά λοιπόν αυτής της “αφιλόξενης” πόλης απ' το Las Vegas; Η όψη της; Δεν νομίζω Todd.

Εν κατακλείδι, αν πρέπει να βρεις κάτι καλό για την ταινία, θα μιλήσεις για την πολύ καλή φωτογραφία της και την ξεκαρδιστική μαϊμού που κλέβει εύκολα την παράσταση. Κατά τα άλλα, μια κουρασμένη ήδη φόρμουλα, που δεν ξεκολλάει στιγμή απ' την “ασφαλή ζώνη”, φοβούμενη μην τυχόν και διώξει τους πιστούς φίλους της πρώτης ταινίας.