Blogoscars 2011: Screenplay

Μη δώσετε σημασία στις άθλιες εικόνες, πήγα να κάνω ότι έκανα με τους σκηνοθέτες αλλά δεν μου βγήκε καλά όπου ήταν περισσότεροι από ένας οι εμπλεκόμενοι. Επίσης αυτή τη φορά θα επιχειρήσω να δικαιολογήσω τις επιλογές μου (όπου δεν είναι προφανείς :P ). Όσοι δεν χώρεσαν, στο τέλος σαν honorable mention. Πάμε λοιπόν στα αγαπημένα μου σενάρια για το 2010.

10. David Michôd - Animal Kingdom

Όσο gritty και ρεαλιστικό μπορεί να είναι ένα crime/drama σενάριο, δεν φοβάται να πάρει στροφές που ποτέ δεν πρόκειται να δεις σε σύγχρονη χολυγουντιανή ταινία του είδους.

09. Steve Kloves - Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1

Όσο τον έβριζα τόσα χρόνια για τις παραλείψεις απ' τα βιβλία, τόσο τον υμνούσα βγαίνοντας απ' την αίθουσα μετά την 7η ταινία. Ακόμα κι αν έχει σαν βάση το πιο αδύναμο κατά τη γνώμη μου κομμάτι της σειράς, καταφέρνει να “διορθώσει” λάθη του παρελθόντος και να χτίσει τις απαραίτητες σχέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών που ποτέ δεν είδαμε στις προηγούμενες ταινίες.

08. Christopher Nolan - Inception

Ναι το έχω διαβάσει το περιβόητο comic του Don Rosa. Ναι οι δευτερεύοντες χαρακτήρες του είναι εντελώς χάρτινοι. Εκμεταλλεύεται όμως πολύ έξυπνα την ιστορία του, και κάνει πράγματα που έχουμε δει λίγες φορές στον κινηματογράφο, αναθεωρώντας στην πορεία την έννοια του καλοκαιρινού blockbuster.

07. Robert Harris, Roman Polanski - The Ghost Writer

Ό,τι περιμένεις από ένα καλό πολιτικό θρίλερ, ακόμα καλύτερο. Ωραίες ανατροπές και καλογραμμένοι χαρακτήρες, τυπικός Robert Harris.

06. Mike Leigh - Another Year

Τόσο απλό, κι όμως τόσο έξυπνο. Δράμα χωρίς να γίνεται φορτωμένο, κωμωδία με απαλό και όμορφο χιούμορ. Χαρακτήρες βγαλμένη απ' τη ζωή και μπόλικη τροφή για σκέψη.

05. Chris Sparling - Buried

Είναι τόσο περιγραφικοί οι διάλογοι του, που ταυτόχρονα βλέπεις τις σκέψεις του πρωταγωνιστή, τους συνομιλητές, την οικογένεια και το παρελθόν του, χωρίς ούτε μια στιγμή απ' τα 90 λεπτά να φύγεις απ' το φέρετρο. Plus, ωραίο κοινωνικό/πολιτικό σχόλιο.

04. Tetsuya Nakashima - Confessions

Ιστορία εκδίκησης, που δεν μένει μόνο στις ανατροπές, αλλά χτίζει έξοχα τους χαρακτήρες του και ρίχνει γροθιά στο στομάχι της σκανδαλοθηρικής κοινωνίας, που γεννάει και αναθρέφει δολοφόνους.

03. Michael Arndt - Toy Story 3

Αστείο, τρυφερό, συγκινητικό. Υπέροχοι διάλογοι, εντυπωσιακή πορεία κάθαρσης για αξιαγάπητους χαρακτήρες, genre-blending, κινηματογραφικές αναφορές, πολιτικό σχόλιο και τόσο, μα τόσο, κλάμα.

02. Michael Bacall, Edgar Wright - Scott Pilgrim vs The World

Ίσως παρασύρομαι απ' την αριστουργηματική σκηνοθεσία, αλλά ως μεταφορά ενός graphic novel που κραυγάζει “UNFILMABLE!”, θεωρώ και το σενάριο της ταινίας άψογο. Κρατάει τους διαλόγους που τόσο αγαπήσαμε, κόβει χωρίς να σφάζει ενώ προσθέτει για να “διορθώσει” και να κάνει πιο ομαλή τη μετάβαση στη μεγάλη οθόνη. Κεντάει.

01. Aaron Sorkin - The Social Network

Είμαι fanboy του Sorkin από εποχές Sports Night. Παρουσιάζει κι εδώ όλα τα καλά στοιχεία που έχουμε αγαπήσει στις σειρές του, με κοφτερούς και έξυπνους διαλόγους, εξαιρετικό χιούμορ και ιδιοφυή παρουσίαση της ιστορίας μέσα από flashbacks στις δίκες του Mark Zuckerberg. Αδιαφορώ για το αν πρόκειται για 100% αληθινή ιστορία, σε κάθε περίπτωση όμως νομίζω ότι καλύπτει όλες τις πλευρές, χωρίς να παίρνει θέση ή να σχολιάζει γεγονότα. Το καλύτερο για μένα σενάριο της χρονιάς, και ένα απ' τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων.

Honorable mentions (με σειρά προτεραιότητας): Easy A, Get Low, How to Train Your Dragon, Tangled, True Grit