[TV] Classic Doctor Who – Season 12 (1975)

Doctor: 4^th (Tom Baker)

Season: 12

Episodes: 01-20 (complete)

Διάρκεια: 20x25 λεπτά

Κατά κοινή ομολογία, η πρώτη σαιζόν της κλασικής σειράς που ακολουθεί ένα υποτυπώδες arc σε όλης τη διάρκεια. Οι ιστορίες είναι μεν σε μεγάλο βαθμό αυτοτελείς, αλλά η μετάβαση απ' την μια στην άλλη δεν βγάζει νόημα αν τις δεις ανακατεμένες. Δυστυχώς δεν είναι όλες και εξίσου καλές, αλλά για χάρη του Tom Baker και του continuity, αξίζουν να τις δεις με την σειρά. Ας τις δούμε μια μια.

#75. Robot (01-04)

Η πρώτη ιστορία του Tom Baker είναι ευτυχώς και πάρα πολύ καλή. Ένα ρομπότ κλέβει απόρρητα έγγραφα απ' το UNIT και μια οργάνωση απειλεί με πυρηνικό όλεθρο ολόκληρο τον πλανήτη. Στην πρώτη του εμφάνιση, ο Tom Baker καταφέρνει να παρεκκλίνει απ' την ερμηνεία του προκατόχου του, και να παρουσιάσει έναν Doctor πιο παιχνιδιάρη, πιο fun, πιο έξω-καρδιά, αστείο αλλά όχι γελοίο. Companions πλην της Sarah Jane Smith είναι και ο θρυλικός Brigadier και ο γιατρός Harry Sullivan, που θα συνοδέψει τον Doctor και στην υπόλοιπη σαιζόν. Το Robot είναι γενικά πολύ διασκεδαστικό, με καλογραμμένο σενάριο και μερικά όμορφα σκηνοθετικά τρικ, και ξεφεύγει εύκολα απ' το διαδικαστικό χαρακτήρα που θα μπορούσε να έχει μια post-regeneration ιστορία.

#76. The Ark in Space (05-08)

Το TARDIS εμφανίζεται σε έναν διαστημικό σταθμό στο μακρινό μέλλον, όπου η Γη έχει καταστραφεί από την ηλιακή ακτινοβολία, και οι επιζώντες βρίσκονται σε κατάσταση νάρκωσης περιμένοντας να γίνει ξανά ο πλανήτης κατοικήσιμος για να επιστρέψουν. Ο Doctor, η Sarah και ο Harry ανακαλύπτουν ότι κάτι έχει πάει στραβά και οι άνθρωποι έχουν μείνει κοιμισμένοι πολύ περισσότερο απ' ό,τι χρειαζόταν, και έρχονται αντιμέτωποι με μια μυστηριώδη ασθένεια που καταλαμβάνει έναν έναν τους επιζώντες. Το κύριο πρόβλημα με το Ark in Space είναι τα production values. Το σενάριο είναι αξιοπρεπές, αλλά δυστυχώς το μακιγιάζ και τα εφέ είναι τόσο φτηνά που όσο κι αν προσπαθείς δεν μπορείς να τα παραβλέψεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το βαμμένο πράσινο bubble-wrap που χρησιμοποιείται για το “τέρας” και τους μολυσμένους ανθρώπους, που δυστυχώς δεν σου επιτρέπει να πάρεις στα σοβαρά την απειλή, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Tom Baker, που -μεταξύ άλλων- βοηθάει την Sarah να ξεπεράσει τους φόβους της, δίνοντας της περιθώριο να αποδείξει ότι το φύλο της δεν την κάνει αδύναμη. Γενικά, το Ark in Space δείχνει πολύ παλαιότερο απ' ό,τι είναι, και ακόμα και μετά το ρετουσάρισμα στα εφέ για το dvd, το αποτέλεσμα παραμένει στην καλύτερη μέτριο.

#77. The Sontaran Expirement (09-10)

Το φινάλε του Ark in Space βρίσκει τους τρεις μας ήρωες να κατεβαίνουν στη Γη για να επιδιορθώσουν ένα κανάλι τηλεμεταφοράς. Εκεί συναντούν μια ομάδα “ναυαγισμένων” αποίκων, που περιμένουν διάσωση, προσπαθώντας ταυτόχρονα να γλιτώσουν από έναν Sontaran που κατασκοπεύει τη Γη για να δει αν είναι πρόσφορη για απόβαση. Καλοστημένο 40λεπτο, με πιστευτό αυτή τη φορά εχθρό, και ο Styre μου θύμισε για άλλη μια φορά πόσο λατρεύω τους Sontarans για villains του Doctor Who. Απολαυστικά τα τετ-α-τετ του με την Sarah αλλά και με τον Tom Baker, που δείχνει για πρώτη φορά τα “δόντια” του, και δείχνει ότι μπορεί να είναι επιθετικός και απειλητικός εκτός από διασκεδαστικός. Καλή ιστορία, αλλά δυστυχώς πολύ μικρή.

#78. Genesis of the Daleks (11-16)

Ένας Time Lord διακόπτει την επιστροφή του Doctor και των συντρόφων του στον διαστημικό σταθμό, και τους αναθέτει μια εξαιρετικά σημαντική αποστολή: να επισκεφτούν τον πλανήτη Skaro στην εποχή της γένεσης απ' τον Davros, του πιο αιμοβόρου εχθρού του Doctor, των Daleks. Στόχος είτε να εμποδίσουν την δημιουργία τους, είτε να την επηρεάσουν καθοριστικά, είτε να αποκτήσουν πληροφορίες που θα βοηθήσουν στο μέλλον στην καταστροφή τους. Το Genesis of the Daleks αξίζει κάθε ύμνο που έχει γραφτεί/ειπωθεί για χάρη του, και ήδη απ' το πρώτο δεκάλεπτο ενθουσιάζει με το πόσο καλοφτιαγμένος είναι ο κόσμος του, με το πόσο ψηλά είναι τα stakes και με το πόσο εύκολα αποφεύγονται τα κλισέ στα οποία θα μπορούσε να στηριχθεί. Σερβίρει μπόλικο σασπένς, περιπέτεια και εξαιρετικούς χαρακτήρες, ενώ ταυτόχρονα καταπιάνεται με “βαριά” θέματα όπως είναι η φυλετική διάκριση και το δικαίωμα του κάθε όντος στη ζωή. Χορταστικό 6-parter, που πέρα απ' το πλούσιο insight σε σημαντικό κομμάτι της μυθολογίας της σειράς που προσφέρει, δείχνει πως η σειρά μπορεί με το κατάλληλο γράψιμο να ξεφύγει απ' τα καλούπια της και να παραδώσει μεγάλα μηνύματα. Αριστουργηματικό και φυσικά must-see για κάθε fan της καινούριας σειράς που σέβεται τον εαυτό του.

#79. Revenge of the Cybermen (17-20)

Οι ήρωες μας επιστρέφουν στον διαστημικό σταθμό, αλλά σε λάθος χρονική περίοδο. Περιμένοντας να συναντηθούν με το TARDIS για να συνεχίσουν το ταξίδι τους στο χωροχρόνο, αναμειγνύονται στη διαμάχη μεταξύ των Cybermen και των κατοίκων του Voga, ενός πλανήτη που αποτελείται αποκλειστικά από χρυσό. Άλλη μια πολύ φτηνή παραγωγή, αλλά δυστυχώς τα προβλήματα αυτή τη φορά είναι περισσότερο σεναριακά. Παντελώς αδιάφορη ιστορία, με κακή χρήση των Cybermen (που μοιάζουν εδώ τρομαχτικά με playmobil),μερικές αποφάσεις χαρακτήρων που δεν βγάζουν κανένα απολύτως νόημα και τραβηγμένο απ' τα μαλλιά για να γεμίσει 4 25λεπτα. Απογοητευτικό για φινάλε σαιζόν, και δεν συνίσταται για κανέναν απολύτως λόγο.

(*) Αν δεν έχεις ιδέα τι είναι αυτός ο Doctor Who και είσαι fan του sci-fi ή/και της αγγλικής τηλεόρασης, α) ντροπή σου, β) αρχίζεις άμεσα την σειρά του 2005 και επιστρέφεις όταν την τελειώσεις.