Avatar (2009)
>> Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
Σκηνοθεσία: James Cameron
Σενάριο: James Cameron
Παίζουν: Sam Worthington, Zoe Saldana, Sigourney Weaver, Stephen Lang, Michelle Rodriguez
Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.
Είδος
Επιστημονικής φαντασίας για αρχή, δράση και ελαφρύ ρομάντζο στην πορεία.
Ανάπηρος πεζοναύτης αντικαθιστά το νεκρό δίδυμο αδερφό του σε αποστολή υψίστης σημασίας. Στον πλανήτη Pandora που επιχειρούν να εκμεταλλευτούν οι γήινοι για τα πλούσια κοιτάσματά του σε ορυκτό καύσιμο, πρέπει να εισχωρήσει στις τάξεις των μπλε ιθαγενών και να τους πείσει να φύγουν απ' το σπίτι τους, για να γλιτώσουν. Πώς θα το κάνει αυτό όταν δεν μπορεί να αναπνεύσει στην ατμόσφαιρα του Pandora, δεν μπορεί να περπατήσει και είναι και άνθρωπος; Με τη βοήθεια της τεχνολογίας, θα "μπει" αλά Matrix σε φτιαχτό σώμα ιθαγενή Na'vi: όταν κοιμάται το κανονικό του σώμα, θα ελέγχει το ψεύτικο και όταν κοιμάται το Na'vi avatar του, ο πεζοναυτης θα ξυπνάει πίσω στη βάση του για να δώσει τις πληροφορίες που μάζεψε για τη φυλη και την κατοικία τους.
Αν πρέπει να παραδεχτούμε κάτι στον Cameron, είναι η ικανότητά του να διαχειρίζεται σωστά το budget του. Εντάξει, καλό σεναριογράφο μπορεί να μην ήθελε να προσλάβει, αλλά δημιούργησε έναν πανέμορφο κόσμο, με καταπληκτική χλωρίδα και πανίδα, και εξαιρετικά τοπία. Το motion capture σε συνδυασμό με τα cgi φτιάχνουν πολύ ρεαλιστικούς Na'vi, και φυσικά το 3D δίνει ρέστα. Ας μείνουμε λίγο εδώ. Ήταν η πρώτη μου σοβαρή 3D εμπειρία (το 10λεπτο βιντεάκι στη Disneyland δεν μετράει, κι ας ήταν θεϊκό), και ενθουσιάστηκα. Το Dolby 3D (το οποίο και έχουν τα Odeon) είναι πολύ άνετο, χωρίς να χάνεις καθόλου σε χρώματα και βλέποντας εξαιρετικά το βάθος στην σκηνή που παρακολουθείς: είσαι σε διάδρομο και καταλαβαίνεις ότι το μπροστά αντικείμενο είναι σε διαφορετικό επίπεδο απ' το πίσω. Και αυτό γίνεται σε ΚΑΘΕ σκηνή (δράσης ή όχι), με αποτέλεσμα να νιώθεις πως είσαι μέσα στην ταινία. Απ' όσα έχω ακούσει, οι περισσότερες 3D ταινίες μέχρι τώρα, περιορίζονταν σε ελάχιστα αντικείμενα που φαίνονται να εξέχουν προς τον θεατή, οπότε νομίζω πως είναι το βασικό επαναστατικό στοιχείο του Avatar είναι η χρήση του 3D, και όχι το motion capture, που ούτως ή άλλως χρησιμοποιεί ο Robert Zemeckis απ' το 2004 με το Polar Express. Το μοναδικό μου παράπονο είναι ότι δεν μπήκε σε κανένα σημείο στον κόπο να βάλει την κάμερα σε πρώτο πρόσωπο. Ωραίο είναι να παρακολουθείς τη βουτιά του "πτεροδάκτυλου" στον καταρράκτη, αλλά πόσο θα έσπερνε να την βλέπεις μέσα απ' τα μάτια του ζώου όταν βουτάει; Σε λίγο βαθμό κάτι τέτοιο έγινε με τις σκηνές μέσα απ' το cockpit των “ελικοπτέρων”, αλλά σίγουρα όχι όσο θα ήθελα.
Όσο εξαιρετικό είναι το Avatar στα οπτικά και στα ηχητικά εφέ, άλλο τόσο χάνει στο σενάριο. Ακούω από το Δεκέμβρη συγκρίσεις με την Pocahontas, και -μαντέψτε- ισχύουν μια χαρά. Ιθαγενείς που θέλουν να υπερασπιστούν τη γη τους; Check. Κατακτητές που θέλουν να τους την καταπατήσουν χωρίς να νιώθουν από παραδόσεις και θρησκευτικές πεποιθήσεις; Check. Ωραίος κατακτητής ερωτεύεται ωραία ιθαγενή (που τυχαίνει να είναι κόρη του αρχηγού της φυλής, και καπαρωμένη από άλλον) και τελικά αλλάζει πλευρά; Check. Υπάρχουν και μπόλικες άλλες τρανταχτές ομοιότητες, αλλά αυτές αρκούν για να καταλαβαίνεις πολύ εύκολα την πορεία της πλοκής του Avatar, εφόσον μπεις γρήγορα στο νόημα και κάνεις στο μυαλό σου τις απαραίτητες αλλαγές (δηλαδή εφόσον έχεις IQ υψηλότερο του 80). Μπορεί να μεταφέρει εν τέλει πολύ σωστά αντιπολεμικά μηνύματα και έμμεση έκκληση για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά η προβλεψιμότητα, σε συνδυασμό με τους χάρτινους χαρακτήρες του, κάνουν το σενάριο του Avatar στην καλύτερη μέτριο.
Σε εμποδίζει αυτό να τη διασκεδάσεις; ΟΧΙ. Πραγματικά τα 12 ευρώ που έδωσα, μου φάνηκαν λίγα βγαίνοντας απ' την αίθουσα (η οποία btw ήταν γεμάτη, 3,5 μήνες μετά την πρώτη προβολή της ταινίας! :o ). Το 3D σε συνδυασμό με τα απίστευτα ηχητικά εφέ και την εξαιρετική δράση, κάνουν το Avatar μια αξέχαστη εμπειρία. Oscar material; Σίγουρα όχι (πέραν των τεχνικών βραβείων). Η πιο δυνατή κινηματογραφική εμπειρία της χρονιάς; Ναι. Αν άργησες κι εσύ τόσους μήνες να το αποφασίσεις, σήκω και πήγαινε να το δεις όσο προλαβαίνεις ακόμα.
Σημειωσούλα: Δεν ξέρω αν θα ευχαριστιόμουν τόσο πολύ την ταινία αν την έβλεπα στο σπίτι μου (ή ακόμα και σε συμβατική αίθουσα σε 2D). Μάλλον όχι. Και θα του αφαιρούσα πόντους γι' αυτό το λόγο, αλλά απόψε, παραμονές των Όσκαρ γαρ, αισθάνομαι γενναιόδωρος. :P
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου