The Town (2010)

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Ben Affleck

Σενάριο: Peter Craig, Ben Affleck, Aaron Stockard (βασισμένο στο βιβλίο 'Prince of Thieves' του Chuck Hogan)

Παίζουν: Ben Affleck, Rebecca Hall, Jon Hamm, Jeremy Renner, Blake Lively

Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.

Είδος

Δράμα, περιπέτεια

Μετά το εξαιρετικό Gone Baby Gone, ο Ben Affleck επιστρέφει στην σκηνοθετική καρέκλα, με άλλη μια ταινία ύμνο στην Βοστώνη. Αυτή τη φορά επικεντρώνει την ιστορία στη γειτονιά του Charlestown, πασίγνωστη ανά τον κόσμο για την καλλιέργεια στους κατοίκους του, του ευγενούς αθλήματος της ληστείας τραπεζών. Πρωταγωνιστές, μια τετράδα ανερχόμενων -πλην γνωστών παρανόμων- ληστών, τους οποίους και παρακολουθούμε στην εισαγωγή να μπουκάρουν σε τράπεζα. Κάτι ψιλοστραβώνει στο τέλος, και καταλήγουν με όμηρο την διευθύντρια. Την αφήνουν μεν ελεύθερη, αλλά όντας μερικώς “επικίνδυνη”, δεν θα μείνει και χωρίς παρακολούθηση. Στο παιχνίδι μπαίνει και το FBI που θα επιχειρήσει να βρει τους ενόχους με κάθε δυνατό μέσο.

Μπορεί το The Town να παρουσιάζει καλοφτιαγμένες σκηνές ληστείας, αλλά δεν το κάνουν αυτές αυτόματα και heist movie. Στην πραγματικότητα ακολουθεί τον “εγκέφαλο” της ομάδας και επιχειρεί να τον ψυχογραφήσει, παρουσιάζοντας τις σχέσεις με τους φίλους του, με τη γειτονιά του, με ενδεχομένως αδιάφορή του θηλυκή ύπαρξη, και φυσικά με το νεοαποκτηθέν love interest του. Παράλληλα έχουμε την ιστορία ενός επίμονου ομοσπονδιακού αστυνομικού που έχει πάρει απόφαση να καθαρίσει τη συμμορία, καθώς και τα -κλασικά για το είδος- οικογενειακά προβλήματα-κατάλοιπα του πρωταγωνιστή. Στάνταρ πράγματα ακούγονται έτσι; Και είναι. Είναι όμως τόσο ωραία γυρισμένη η ταινία, που δεν σε νοιάζει και πολύ που αυτό που παρακολουθείς αρχίζει να μοιάζει επικίνδυνα με το Heat του Michael Mann. Λιτή και απέριττη η σκηνοθεσία του Affleck, εκμεταλλεύεται σε βάθος το εξαιρετικό cast (ένα όσκαρ γρήγορα στον Jeremy Renner παρακαλώ, κεντάει για άλλη μια φορά εδώ) για να παρουσιάσει συναρπαστικούς χαρακτήρες και γεμάτες ένταση και σασπένς, σκηνές δράσης. Παραδοσιακός, καθαρός κινηματογράφος, χωρίς φαντεζί πλάνα και γρήγορα κοψίματα. Είτε έρχεσαι για τη δράση, είτε για το δράμα, θα βρεις οπωσδήποτε κάτι να σου αρέσει. Απλά να είσαι προετοιμασμένος ότι υπερισχύει το δεύτερο.

(*) Η extended έκδοση περιλαμβάνει γύρω στα 30 λεπτά επιπλέον μεταβατικές σκηνές, σε σχέση μ' αυτή που προβλήθηκε στους κινηματογράφους. Αν εντυπωσιάστηκες απ' την theatrical, αυτή θα σε στείλει στον έβδομο ουρανό (με μένα τουλάχιστον αυτό συνέβη). Κενό ούτε για δείγμα, κάνει ένα ήδη σφιχτό σενάριο, αψεγάδιαστο.