The Fighter (2010)

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: David O. Russell

Σενάριο: Scott Silver, Paul Tamasy, Eric Johnson

Παίζουν: Mark Wahlberg, Christian Bale, Amy Adams, Melissa Leo

Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.

Είδος

boxing drama με κοινωνικές προεκτάσεις

Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, η ιστορία των αδερφών Micky Ward και Dicky Eklund, μποξέρ των 80s που παλεύουν για τη δόξα εν μέσω οικογενειακών προβλημάτων.

Δεν είναι εύκολο να κάνεις ταινία για boxing όταν έχεις πίσω σου ιερά τέρατα όπως το Raging Bull ή το Rocky, αφού αναπόφευκτα θα συγκριθεί μαζί τους (και θα χάσει :P ). Οπότε το στοίχημα του David O Russell ήταν να κάνει μια ταινία όχι καλύτερη απ' αυτές, αλλά που να ξεφεύγει τουλάχιστον απ' τα κλισέ του είδους. Σε μεγάλο βαθμό τα καταφέρνει, εισάγοντας τον παράγοντα της οικογένειας, που πνίγει τον Micky με την ανάγκη να ελέγχει τα πάντα για την καριέρα του. Απ' τη μια η μάνα που έχει αυτοδιοριστεί manager βασιζόμενη στην εμπειρία, ο αδερφός που έχει πια ξοφλήσει αλλά δεν θέλει να το παραδεχτεί, και οι αδερφές που έχουν αυτούς τους δύο θεούς και απορρίπτουν οποιοδήποτε εξωτερικό παρατηρητή ως ξένο. Στο πρώτο μισό της ταινίας, είναι αυτή η οικογένεια που δυσκολεύει λίγο τη θέαση, καθώς στην προσπάθειά του να δείξει πόσο εμπόδιο μπορούν να σταθούν, ο O Russell τους κάνει αφάνταστα αντιπαθητικούς. Όσο περνάει η ώρα όμως, συμβιβάζεσαι με την ιδέα, και αναγνωρίζεις ότι πετυχαίνει το στόχο του να συμπαθήσεις περισσότερο τον Micky, και να νοιάζεσαι πραγματικά αν θα πετύχει το comeback του μέσα απ' αυτές τις αντίξοοες συνθήκες. Ωραίες τροπές της ιστορίας και καταπληκτική σκηνοθεσία ανεβάζουν ακόμα περισσότερο το The Fighter στο 2ο μισό, το οποίο έχει να επιδείξει εκτός των άλλων, και καλοστημένους, γεμάτους ένταση αγώνες boxing, που εκτιμάς είτε έχει επαφή με το άθλημα είτε όχι. Ειδικής μνείας αξίζει η εξαιρετική ερμηνεία του Christian Bale. Για άλλη μια φορά έχει χάσει πολλά κιλά για το ρόλο (σχεδόν πιστεύεις ότι είναι ο ίδιος ναρκομανής) και υιοθετεί εντελώς διαφορετικό τρόπο ομιλίας απ' ό,τι τον έχουμε συνηθίσει, χωρίς να δυσκολεύεται όμως να παρουσιάσει τεράστια γκάμα από εκφράσεις ή κινήσεις. Αποδεικνύει με ευκολία ότι είναι απ' τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς μας, και έχει μάλλον το φετινό όσκαρ β' ρόλου στο τσεπάκι του.

Εν τέλει, είναι μάλλον λάθος να συγκρίνεις το The Fighter με οποιαδήποτε άλλη ταινία για boxing. Ο David O Russell κατάφερε αρκετά καλά να γυρίσει κάτι διαφορετικό από μια απλή αθλητική ταινία, με ωραία νοήματα σχετικά με το ρόλο της οικογένειας, αλλά και τη δίψα ενός ανθρώπου να ξεφύγει απ' τη σκιά των συγγενών ή των συμπολιτών του. Έξοχες ερμηνείες αποζημιώνουν για τα λίγα κλισέ και αν αντέξεις το πρώτο μέρος, θα απολαύσεις ένα πολύ καλό 80λεπτο που καταλήγει σε δυνατό, καθαρτικό φινάλε.