The Social Network (2010)
>> Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: David Fincher
Σενάριο: Aaron Sorkin (βασισμένο στο βιβλίο του Ben Mezrich)
Παίζουν: Jesse Eisenberg, Andrew Garfield, Justin Timberlake, Rooney Mara, Armie Hammer
Περισσότερα στο IMDB και στο Rotten Tomatoes.
Είδος
Βιογραφικό κωμικό δράμα
Η ιστορία της δημιουργίας του Facebook από έναν φοιτητή του Harvard, και οι δικαστικές διαμάχες που ακολούθησαν γύρω απ' την ιδιοκτησία του.
*Ας ξεκαθαρίσουμε απ' την αρχή, ότι η ταινία βασίζεται στο βιβλίο “The Accidental Billionaires” του Ben Mezrich, ο οποίος είχε ως σύμβουλο κατά τη συγγραφή του, τον Andrew Saverin, κολλητό του Mark Zuckerberg και συν-ιδρυτή του Facebook. Η αυθεντικότητά του αμφισβητείται, οπότε προσωπικά αδιαφορώ για τον αν η ταινία λέει πραγματική ιστορία ή όχι, και δέχομαι τους χαρακτήρες ως “φανταστικούς”.
Στην εισαγωγική σεκάνς βλέπουμε τον Mark Zuckerberg σε ένα μπαράκι εντός του campus του Harvard, να χωρίζει με την κοπέλα του, δείχνοντας ξεκάθαρα την πορεία της ταινίας από κει και πέρα: γκρίζα ατμόσφαιρα, διάλογοι που πέφτουν σαν σφαίρες και ένας πρωταγωνιστής που, βυθισμένος στην ιδιοφυΐα του, αδυνατεί να αντιληφθεί τους γύρω του σαν ανθρώπινα όντα, παρά μόνο σαν αντικείμενα, είτε χρήσιμα για το σκοπό του, είτε απλά εμπόδια. Ο Aaron Sorkin στο σενάριο κεντάει, και πέρα απ' τους κοφτερούς και ταχύτατους διαλόγους για τους οποίους τον είχαμε αγαπήσει στις εξαιρετικές σειρές που έγραφε στο παρελθόν, παρουσιάζει περίτεχνα όλη την ιστορία σαν flashbacks-καταθέσεις στις δίκες που βρίσκονται σε εξέλιξη εναντίον του Zuckerberg. Μπορεί στο τρίτο μέρος να ρίχνει τους ρυθμούς, αλλά είναι πάντα αστεία, πάντα γεμάτη ίντριγκα και ανατροπές, πάντα εντυπωσιακή η ταινία, και ακόμα κι αν δεν την δεχτείς σαν αριστούργημα, δυσκολεύομαι να φανταστώ γιατί μπορεί να μην σου αρέσει.
Γιατί τόσος ντόρος; Αφ' ενός η ταινία είναι τεχνικά άψογη σε όλα τα σημεία της. Η σκηνοθεσία του David Fincher είναι καταπληκτική. Ακόμα κι αν απουσιάζουν (πλην της διαβόητης σκηνής του αγώνα κωπηλασίας) οι χαρακτηριστικές φαντεζί γωνίες λήψης, δεν παύει να είναι ένα μικρό οπτικό αριστούργημα, πιάνοντας εξαιρετικά τη γκριζάδα του φθινοπώρου της Βοστώνης και την κολεγιακή ζωή σε ένα απ' τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Εντυπωσιακός και ο Jesse Eisenberg σε μια φοβερά υποτιμημένη και παρεξηγημένη ερμηνεία. Κρύβει καταπληκτικά τις κωμικές του ικανότητες πίσω από ένα ψυχρό πρόσωπο και παίζει εξαιρετικά με τα μάτια, τα επιφωνήματα και τα μικρές συσπάσεις του προσώπου, κατορθώνοντας να κάνει τον χαρακτήρα του ένα κάθαρμα που δεν μπορείς να μην συμπαθήσεις. Υψηλές ερμηνευτικές ικανότητες επιδεικνύουν και ο Andrew Garfield και -άκουσον άκουσον- ο Justin Timberlake. Ειδική μνεία αξίζει το φανταστικό soundtrack των Trent Reznor και Atticus Ross, με κλασική και ηλεκτρονική μουσική να συνδυάζονται ένα εξαίσιο αποτέλεσμα που δεν χορταίνεις να ακούς.
Απ' την άλλη πλευρά, το The Social Network δεν είναι απλά μια “ταινία για το Facebook” ή άλλο ένα “american success story”. Μέσα στο πνεύμα της εποχής, είναι μια ιστορία για την εισβολή της τεχνολογίας στη ζωή των πρωταγωνιστών, και πώς διαφορετικοί άνθρωποι αντιδρούν διαφορετικά όταν η εφεύρεσή τους προκαλέσει τόσο τεχνολογικό όσο και κοινωνικό πάταγο. Προδοσίες, ψέματα, πισώπλατα μαχαιρώματα, μια ξεκάθαρη ματιά στην σημερινή κοινωνία, και το πόσο εύκολα διαλύονται οι ανθρώπινες σχέσεις στο βωμό της επίτευξης μεγάλων στόχων. Κι αν κατηγορείται η ταινία για μισογυνισμό, προσωπικά διαφωνώ κάθετα. Ο Zuckerberg δεν είναι μισογύνης, είναι μισάνθρωπος. Επίσης πέρα του ότι η ταινία έχει δύο πολύ δυνατούς γυναικείους χαρακτήρες, το φινάλε δείχνει πεντακάθαρα πόσο θετική επίδραση μπορεί να έχει μια γυναίκα, ακόμα και σε έναν τέτοιο άνθρωπο. Μισογυνισμός λοιπόν; Πιο πολύ για έναν subtle ύμνο στη γυναίκα το βλέπω εγώ.
Μπορεί ο χαρακτηρισμός “ο Citizen Kane αυτής της γενιάς” να είναι αρκετά υπερβολικός, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το The Social Network είναι μια ταινία που θα μείνει στην ιστορία, κατορθώνοντας από ένα τέτοιο θέμα, να βγάλει τόσο καλό ψυχογράφημα της κοινωνίας του 21ου αιώνα, όντας ταυτόχρονα απολαυστική σε κάθε της δευτερόλεπτο.
11 σχόλια:
έλα τώρα...σε 1-2 χρονια δεν θα το θυμάται κανεις:) κάτι σαν το crash.
ένα καλοφτιαγμένο τίποτα. μια απεγνωσμένη προσπάθεια του φίντσερ για oscar.
Να με συγχωρεί η χάρη σου, αλλά και τις δύο φορές που το είδα (εντός και εκτός αιθούσης), το λάτρεψα. :P
Θα το κρίνει ο χρόνος φαντάζομαι, αλλά είναι βλασφημία να το βάζεις στην ίδια πρόταση με το Crash.
Το Crash είναι ωραιότατο και πιό ανθρώπινο απο το Social Network.Μπορεί να είναι άψογο σκηνοθετικά και τεχνικά(και ο Τιτανικός ήταν)αλλά αυτή η ψυχρή ματιά του Fincher....δεν ξέρω...που είναι το πάθος του Fight Club,του Seven ακόμα και του Panic Room?
Εμένα μου αρέσει αυτός ο Fincher, ψυχρό ύφος για ψυχρό θέμα. Δεν χρειαζόταν νομίζω να προσεγγίσει με "πάθος" μια τέτοια ιστορία.
Το Zodiac και τον Button γιατί τα ξεπερνάτε όλοι ωρέ; Τεράστιες ταινίες και τα δύο.
1. Haters gonna hate
2. Κινηματογραφικό ΕΠΟΣ
3. Ταινιαρες τα Zodiac και Benjamin Button.
ps: Εχεις κάνει εξαιρετική ανάλυση ως προς τι είναι το Social Network. Eυγε νεαρέ..
Τα παραλές λιγάκι, αλλά ευχαριστώ για τα καλά λόγια! ;-)
φιλε το zodiac είναι μακράν η καλύτερη δουλειά του φίντσερ! το button παρα τα ελαττώματα του...το λάτρεψα. το tsn το βάζω πάνω κάτω στο ίδιο επίπεδο με το panic room. αν και το panic room το χω δει και 3-4 φορες...
ps: στο subs τα χε πει ωραία ένας για το tsn...αλλα δεν θυμάμαι τώρα ποιος ήταν.
Καταρχάς συγχαρητήρια για το μπλογκ σου και την πολύ καλή δουλειά που κάνεις.
Σχεδόν αριστούργημα και η καλύτερη σκηνοθεσία που έχω δει φέτος. Ήταν εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο ο Φίντσερ έδενε το παρόν με το παρελθόν μέσω φλας μπακ (τα οποία ούτε καν τα καταλάβαινες όπου μιλάμε για μεγάλη μαεστρία) δίνοντας μια εντυπωσιακή συνεχόμενη ροή στους αφηγηματικούς ρυθμούς της ταινίας. Βέβαια σε αυτό βοήθησε και το ευφυέστατο διασκευασμένο σενάριο του Aaron Sorkin.Όσοι πίστεψαν ότι η ταινία ήταν για το facebook έκαναν πολύ μεγάλο λάθος διότι μόνο αυτό δεν ήταν. Πιστεύω ότι έπιασε απόλυτα τον παλμό της εποχής μας, όχι μέσα από το κοινωνικό φαινόμενο που λέγεται facebook (όπως πολλοί περίμεναν) αλλά μέσα από την προσωπικότητα μιας μοναχικής ιδιοφυίας, τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από το facebook, τον Mark Zuckerberg.
Όλοι ξέρουμε τι είναι το facebook αλλά κανείς δεν ξέρει τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από αυτό καθώς και τις συνθήκες που οδήγησαν στην εφεύρεση ενός κοινωνικού φαινόμενου που επηρεάζει τον τρόπο επικοινωνίας εκατομμυρίων ανθρώπων. Κάποιοι την βρήκαν βαρετή ταινία αλλά εμένα με καθήλωσε πραγματικά από την αρχή μέχρι το τέλος. Για μια ακόμη φορά ο Φίντσερ απόδειξε το πόσο πολύ σπουδαίος σκηνοθέτης είναι όπου για μένα πρόκειται για μεγάλη ιδιοφυία. Ακόμη μου άρεσε πολύ ο Jesse Eisenberg καθώς και ο Timberlake, η φωτογραφία όπου στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας κυριαρχούσε μια απόχρωση του κόκκινου δίνοντας έτσι στην ταινία την αίσθηση μιας άλλης εποχής. (το βρήκα πολύ αποτελεσματικό αυτό το τέχνασμα) και το εκπληκτικό soundtrack. Με άλλα λόγια μια αρτιότατη ταινία σε όλα τα επίπεδα όπου πιστεύω ότι θα αποκτήσει μια διαχρονική αξία.
Το πάθος στην σκηνοθεσία για μένα δεν χρειαζόταν γιατί πολύ απλά ο Φίντσερ αφήνει τους πρωταγωνιστές του να παθιάζονται και η ψυχρή σκηνοθετική ματιά απεικονίζει άψογα τον μοναχικό κόσμο του πρωταγωνιστή.
Το “zodiac” είναι ταινιάρα (προσωπικά μου αρέσει λίγο πιο πολύ από το “The Social Network”) το οποίο όταν πρωτοπροβλήθηκε συνάντησε την αδιαφορία του κοινού και μιας μεγάλης μερίδας των κριτικών, ωστόσο έχει αρχίσει να αναγνωρίζεται ήδη η αξία του. Πολύ καλό και το “The Curious Case of Benjamin Button” με τους στέρεους αφηγηματικούς και σκηνοθετικούς του ρυθμούς.
4,5: Πολύ καλή (+)
0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα
Εξαιρετικά τα λες! Ευχαριστώ για το σχόλιο και τα καλά σου λόγια. :)
Ontws katapliktiki tainia.Otan protoakousa gia aytin pragamtika den me travixe apolytws tipota pera apo tin ekplixi mou pou tin skinothetouse o fincher(Kataplitiko to Zodiac BTW). Otan tin eida apla den to pisteya poso kali itane. Poly wraia ekplixi.Kai poly kalo review episis...
Ντροπή να μην εμπιστεύεσαι τυφλά το Fincher, με όποιο θέμα και να ασχολείται. :P
Thanks για τα σχόλια και τα καλά σου λόγια. :)
Δημοσίευση σχολίου